معنی گوشه گزیدن در فرهنگ فارسی عمید

کنایه از در گوشه ای نشستن و از مردم دوری کردن، گوشه گیری کردن، گوشه گرفتن

معنی گوشه گزیدن در لغت نامه دهخدا

انعزال. (منتهی الارب). اعتزال. گوشه گرفتن. گوشه گیری کردن

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

آنکه گوشه گیری کند

گوشه گیری، گوشه نشینی

(زَ)

عزلت گزین و خلوت گزین. (ناظم الاطباء)

(سَ دَ)

کنایه زدن. به کنایه گفتن. به طعن گفتن. طعن آمیز سخنی ادا کردن. ضمن بیان مطلبی اشارت به مطلب دیگری کردن

آنکه گوشه گیری کند عزلت گزین منزوی

گوشه گیری عزلت انزوا

سخنی طعن آمیز ادا کردن کنایه زدن تعریض

((~. زَ دَ))

طعنه و کنایه زدن

اعتزال، اعتکاف، انزوا، تجرد، تنهایی، عزلت